東征賦

作者：班昭 朝代：當代

東征賦原文：

　　惟永初之有七兮，余隨子乎東征。時孟春之吉日兮，撰良辰而將行。乃舉趾而升輿兮，夕予宿乎偃師。遂去故而就新兮，志愴悢而懷悲！

　　明發曙而不寐兮，心遲遲而有違。酌鞰酒以弛念兮，喟抑情而自非。諒不登樔而椓蠡兮，得不陳力而相追。且從眾而就列兮，聽天命之所歸。遵通衢之大道兮，求捷徑欲從誰？乃遂往而徂逝兮，聊游目而遨魂！

　　歷七邑而觀覽兮，遭鞏縣之多艱。望河洛之交流兮，看成皋之旋門。既免脫于峻崄兮，歷滎陽而過卷。食原武之息足，宿陽武之桑間。涉封丘而踐路兮，慕京師而竊嘆！小人性之懷土兮，自書傳而有焉。

　　遂進道而少前兮，得平丘之北邊。入匡郭而追遠兮，念夫子之厄勤。彼衰亂之無道兮，乃困畏乎圣人。悵容與而久駐兮，忘日夕而將昏。到長垣之境界，察農野之居民。睹蒲城之丘墟兮，生荊棘之榛榛。惕覺寤而顧問兮，想子路之威神。衛人嘉其勇義兮，訖于今而稱云。蘧氏在城之東南兮，民亦尚其丘墳。唯令德為不朽兮，身既沒而名存。

　　惟經典之所美兮，貴道德與仁賢。吳札稱多君子兮，其言信而有徵。后衰微而遭患兮，遂陵遲而不興。知性命之在天，由力行而近仁。勉仰高而蹈景兮，盡忠恕而與人。好正直而不回兮，精誠通于明神。庶靈祇之鑒照兮，佑貞良而輔信。

　　亂曰：君子之思，必成文兮。盍各言志，慕古人兮。先君行止，則有作兮。雖其不敏，敢不法兮。貴賤貧富，不可求兮。正身履道，以俟時兮。修短之運，愚智同兮。靖恭委命，唯吉兇兮。敬慎無怠，思嗛約兮。清靜少欲，師公綽兮。

東征賦拼音解讀：

　　wéi yǒng chū zhī yǒu qī xī ，yú suí zǐ hū dōng zhēng 。shí mèng chūn zhī jí rì xī ，zhuàn liáng chén ér jiāng háng 。nǎi jǔ zhǐ ér shēng yú xī ，xī yǔ xiǔ hū yǎn shī 。suí qù gù ér jiù xīn xī ，zhì chuàng lǎng ér huái bēi ！

　　míng fā shǔ ér bú mèi xī ，xīn chí chí ér yǒu wéi 。zhuó on jiǔ yǐ chí niàn xī ，kuì yì qíng ér zì fēi 。liàng bú dēng chāo ér zhuó lí xī ，dé bú chén lì ér xiàng zhuī 。qiě cóng zhòng ér jiù liè xī ，tīng tiān mìng zhī suǒ guī 。zūn tōng qú zhī dà dào xī ，qiú jié jìng yù cóng shuí ？nǎi suí wǎng ér cú shì xī ，liáo yóu mù ér áo hún ！

　　lì qī yì ér guān lǎn xī ，zāo gǒng xiàn zhī duō jiān 。wàng hé luò zhī jiāo liú xī ，kàn chéng gāo zhī xuán mén 。jì miǎn tuō yú jun4 yǎn xī ，lì yíng yáng ér guò juàn 。shí yuán wǔ zhī xī zú ，xiǔ yáng wǔ zhī sāng jiān 。shè fēng qiū ér jiàn lù xī ，mù jīng shī ér qiè tàn ！xiǎo rén xìng zhī huái tǔ xī ，zì shū chuán ér yǒu yān 。

　　suí jìn dào ér shǎo qián xī ，dé píng qiū zhī běi biān 。rù kuāng guō ér zhuī yuǎn xī ，niàn fū zǐ zhī è qín 。bǐ shuāi luàn zhī wú dào xī ，nǎi kùn wèi hū shèng rén 。chàng róng yǔ ér jiǔ zhù xī ，wàng rì xī ér jiāng hūn 。dào zhǎng yuán zhī jìng jiè ，chá nóng yě zhī jū mín 。dǔ pú chéng zhī qiū xū xī ，shēng jīng jí zhī zhēn zhēn 。tì jiào wù ér gù wèn xī ，xiǎng zǐ lù zhī wēi shén 。wèi rén jiā qí yǒng yì xī ，qì yú jīn ér chēng yún 。qú shì zài chéng zhī dōng nán xī ，mín yì shàng qí qiū fén 。wéi lìng dé wéi bú xiǔ xī ，shēn jì méi ér míng cún 。

　　wéi jīng diǎn zhī suǒ měi xī ，guì dào dé yǔ rén xián 。wú zhá chēng duō jun1 zǐ xī ，qí yán xìn ér yǒu zhēng 。hòu shuāi wēi ér zāo huàn xī ，suí líng chí ér bú xìng 。zhī xìng mìng zhī zài tiān ，yóu lì háng ér jìn rén 。miǎn yǎng gāo ér dǎo jǐng xī ，jìn zhōng shù ér yǔ rén 。hǎo zhèng zhí ér bú huí xī ，jīng chéng tōng yú míng shén 。shù líng qí zhī jiàn zhào xī ，yòu zhēn liáng ér fǔ xìn 。

　　luàn yuē ：jun1 zǐ zhī sī ，bì chéng wén xī 。hé gè yán zhì ，mù gǔ rén xī 。xiān jun1 háng zhǐ ，zé yǒu zuò xī 。suī qí bú mǐn ，gǎn bú fǎ xī 。guì jiàn pín fù ，bú kě qiú xī 。zhèng shēn lǚ dào ，yǐ sì shí xī 。xiū duǎn zhī yùn ，yú zhì tóng xī 。jìng gōng wěi mìng ，wéi jí xiōng xī 。jìng shèn wú dài ，sī qiàn yuē xī 。qīng jìng shǎo yù ，shī gōng chāo xī 。

※提示：拼音為程序生成，因此多音字的拼音可能不準確。

作者介紹

班昭

班昭（約45年？－約117年？），一名姬，字惠班。漢族，扶風安陵（今陜西咸陽東北）人。東漢史學家，史學家班彪女、班固與班超之妹，博學高才，嫁同郡曹壽，早寡。兄班固著《漢書》，八表及《天文志》遺稿散亂，未竟而卒，班昭繼承遺志，獨立完成了第七表〈百官公卿表〉與第六志〈天文志〉，《漢書》遂成。帝數召入宮，令皇后貴人師事之，號曹大家（gū）。善賦頌，作《東征賦》、《女誡》。班昭為中國第一個女歷史學家。